DEĞİŞEN ÖĞRENME YÖNTEMLERİ

Okulda öğrenilen beceriler, teknolojinin çok hızlı ilerlemesi nedeniyle sürekli olarak değişmekte ve birkaç yıl içinde geçerliliğini yitirmektedir. Gelişen endüstriyel ekonominin taleplerini karşılamak için yüksek öğretim 19. ve 20. yüzyıllarda önemli bir değişim geçirmiştir. Yüksek öğretim iş dünyasının taleplerini karşılamak için dijital bir dönüşümden geçmektedir. Bu dönüşümün nerede duracağı ve ne şekilde olacağı tahmin edilememektedir. Teknolojinin ne kadar hızlı geliştiğini ve geleneksel modelin eğitime erişimi ne kadar kısıtladığını kabul etmek gerekmektedir. Uzmanlara göre, eğitim daha az formal olmalı ve daha fazla çeşitliliğe izin vermelidir. İnsanların gerektiğinde yeniden eğitim alabilmeleri ve yeni yeteneklerini hemen kullanabilmeleri için yeni deneyimler kazanmaları gerekmektedir.

Globalleşme olgusuyla beraber, uluslararası işlevlerde, öğretim programlarından eğitime yeni fikirler kazandırılması ve kişilerin daha çok araştırıcı, tartışmacı, analizci ve bilgiye erişim sağlayabilmesi beklenmektedir. Bu bakış açısı uluslararası kapsamda kabul görmekte ve yayılmaktadır. Öğrenci başarısının incelenmesi TIMSS ve PISA gibi değerlendirmelerle, Dünya temelinde eğitim ve öğretimde sonuca ulaşılan başarının bir skor tablosu gibi değerlendirilebilmektedir. Fakat politik, finansal, teknolojik unsurların farklı bölgelerde ve uluslarda nasıl farklılaştığının görmezden gelinmesi ulusal ve uluslararası sıralamada genellikle görmezden gelinmektedir. Bu sonuca göre okulların bilimsel başarıya olan derin konsantrasyonu daha anlaşılır olmaktadır.

Endüstrü toplumundan bilgi toplumuna dönüşümde eğitimde köklü değişiklikler gözlemlenmektedir. Bu bağlamda klasik ve standart eğitim yerini bireysel, sürekli ve yaşayarak öğrenme yöntemlerine bırakmaktadır. Ayrıca bilginin mutlak doğruluğu yerine bilginin değişebilirliği yaklaşımı hakim olmaktadır. Bu çerçevede; öğretmen bilen ve bilgi aktaran kişi iken bilgiye ulaşmada rehber rolüne dönmüştür. Öğrenciler bireysel, edilgen ve dinleyici iken takım başarısı için mücadele eden, katılımcı bir kişi rolüne dönmektedir. Eğitim yöneticileri kuralların uygulayıcılığından öğretimin liderliği rolüne dönmektedir. Öğretim sistemi bireysel çalışmadan takım çalışmasını esas alan sistem olmuştur. Eğitim programı standart içerikler yerine esnek ve değişebilen hale gelmiştir. Başarıdaki kriter öğrenilenleri aktarma iken kavramları birçok boyuttan aktarabilme yeteneğine dönüşmüştür. Günümüzün bilgi toplumunda eğitimdeki yaş sınırı ortadan kalkmakta, hayat boyu eğitim yaklaşımı hakim olmaktadır. Bunun yanında eğitimin uluslararası boyutta yapıldığı, eğitim kurumlarının bütün kurumlarla eş güdümlü hareket ettiği, öğrenim kaynaklarının oldukça arttığı gözlemlenmektedir.

Canan Kalkandelenli, Eğitimde Dijitalleşme ve Yeni Nesil Öğrenme Modelleri, Yüksek Lisans Projesi, İstanbul 2023

Kaynakça:

• Akaur, M. and Alenezi, M. Higher Education Future in the Era of Digital Transformation. Educ. Sci. 2022, 12(11), 784; https://doi.org/10.3390/educsci12110784

• Aslan Altan, Bilge . "Değişen Dünyada Değişen Okul". Kastamonu Eğitim Dergisi, 2018, 26 / 5: 1579-1588 . https://doi.org/10.24106/kefdergi.2161

• Gültekin M. Değişen Toplumda Eğitim ve Öğretmen Nitelikleri. Anadolu Journal of Educational Sciences International. 2020; 10(1): 654-700. doi:10.18039/ajesi.682130